Net terug van een weekje in het paradijselijke Dénia. Ondertussen een jaarlijkse must-do met mijn besties. 4 madammen die een weekje genieten van alles wat het stadje te bieden heeft. Even vertragen in al zijn aspecten.
Het wordt stilaan een traditie. De afgelopen 3 jaar gaan we er in juni even tussenuit. Zoals het hoort op vakantie. Op zoek naar rust aan het strand, favoriete plekjes bezoeken, lekkere cocktails uitproberen, bijpraten met onze Spaanse amigo’s, de zwerfpoezen voederen, nieuwe mensen leren kennen, oude banden aansterken, verschillende plekjes ontdekken. Het leven zoals het is op verlof.
Als eigenaar van mijn Casa Isla, heb ik echter ook wat zorgen aan mijn hoofd. De nieuwe wetgeving. Wat-een-kakafonie. Een licentie voor korte termijn, langere termijn, zeer lange termijn. Voor alles heb je een nummer nodig. De aanvragen kunnen soms elektronisch, in andere gevallen vlieg je even heen en weer voor je handtekening. Alles staat ‘in behandeling’, ellenlange lijsten die moeten ingevuld worden door de huurders, en zeer veel ‘we-weten-het-zelf-allemaal-niet-meer. Huh?
Ach, het komt wel allemaal in orde, en liefst vóór 1/7. Ik tracht er mij niet al te druk over te maken. Step by step, day by day. En als ik volgende week een paar dagen heen en terug moet vliegen om alles in orde te krijgen? Geweldig, dan heb ik een geldig excuus voor een blitz bezoek aan het zalige Dénia!
